คณิกา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต गणिका (คณิกา) หรือภาษาบาลี คณิกา
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คะ-นิ-กา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ká-ní-gaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | kha-ni-ka | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰa˦˥.ni˦˥.kaː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]คณิกา
- (ภาษาหนังสือ) (นาง~) หญิงงามเมือง, นางบำเรอ, โสเภณี
- (ภาษาหนังสือ) ช้างพัง
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ดูที่ อรรถาภิธาน:โสเภณี