กาลกิณี
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากบาลี กาลกณฺณี, กาฬกณฺณี, จากสันสกฤต कालकर्णी (กาลกรฺณี, “โชคร้าย”) (ซึ่งเป็นรากของไทย กาลกรรณี); ร่วมเชื้อสายกับเขมร កាឡកិណី (กาฬกิณี)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | กา-ละ-กิ-นี | กาน-ละ-กิ-นี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gaa-lá-gì-nii | gaan-lá-gì-nii |
ราชบัณฑิตยสภา | ka-la-ki-ni | kan-la-ki-ni | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaː˧.la˦˥.ki˨˩.niː˧/(สัมผัส) | /kaːn˧.la˦˥.ki˨˩.niː˧/(สัมผัส) |
คำนาม
[แก้ไข]กาลกิณี