กาลกรรณี

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कालकर्णी (กาลกรฺณี, โชคร้าย)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์กา-ละ-กัน-นีกาน-ละ-กัน-นี
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgaa-lá-gan-niigaan-lá-gan-nii
ราชบัณฑิตยสภาka-la-kan-nikan-la-kan-ni
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kaː˧.la˦˥.kan˧.niː˧/(สัมผัส)/kaːn˧.la˦˥.kan˧.niː˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

กาลกรรณี

  1. เสนียดจัญไร, ลักษณะที่เป็นอัปมงคล