เกจิอาจารย์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เกจิ + อาจารย์; จากภาษาบาลี เกจิ (กรรตุการก พหูพจน์ของ กิญฺจิ, จากกิํ + จิ) + ภาษาสันสกฤต आचार्य (อาจารฺย)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เก-จิ-อา-จาน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gee-jì-aa-jaan |
ราชบัณฑิตยสภา | ke-chi-a-chan | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /keː˧.t͡ɕi˨˩.ʔaː˧.t͡ɕaːn˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เกจิอาจารย์