คาถา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | คา-ถา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kaa-tǎa |
| ราชบัณฑิตยสภา | kha-tha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaː˧.tʰaː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
คาถา
- คำประพันธ์ประเภทร้อยกรองในภาษาบาลี
- อัตราของฉันท์ คือ 4 บาท เรียกว่า คาถาหนึ่ง
- คำเสกที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม[แก้ไข]
คาถา ญ.
- วาจาของบุคคลผู้มีปรีชา, วาจาอันบัณฑิตผูกไว้
- ลำนำ, กลอน, เพลง, คำฉันท์ที่ครบ 4 บาท
- ชื่อองค์ที่ 4 ของนวังคสัตถุศาสน์
การผันรูป[แก้ไข]
ตารางการผันรูปของ "คาถา" (เพศหญิง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | คาถา | คาถาโย หรือ คาถา |
| กรรมการก (ทุติยา) | คาถํ | คาถาโย หรือ คาถา |
| กรณการก (ตติยา) | คาถาย | คาถาหิ หรือ คาถาภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | คาถาย | คาถานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | คาถาย | คาถาหิ หรือ คาถาภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | คาถาย | คาถานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | คาถาย หรือ คาถายํ | คาถาสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | คาเถ | คาถาโย หรือ คาถา |