กลอน

ดูเพิ่ม: กล่อน และ กล้อน

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		กฺลอน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	glɔɔn
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	klon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/klɔːn˧/^{(สัมผัส)}

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *klɔːnᴬ²; เทียบจีนเก่า 關 (OC *kroːn); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨠᩖᩬᩁ (ก‍ลอร), ลาว ກອນ (กอน), ไทลื้อ ᦂᦸᧃ (กอ̂น), ไทใหญ่ ၵွၼ် (กอ̂น, “ไม้พาดหลังคา”), พ่าเก ကွꩫ် (กอ̂น์, “ไม้พาดหลังคา”), อาหม 𑜀𑜨𑜃𑜫 (กอ̂น์, “ไม้พาดหลังคา”), จ้วง gyon, จ้วงแบบจั่วเจียง gyon

กลอน (คำลักษณนาม ตัว หรือ อัน)

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨠᩖᩬᩁ (ก‍ลอร), ลาว ກອນ (กอน), ไทลื้อ ᦂᦸᧃ (กอ̂น)

กลอน (คำลักษณนาม บท)

รากศัพท์นี้ขาดหายหรือไม่สมบูรณ์ กรุณาช่วยเพิ่มเติม หรืออภิปรายที่หน้าพูดคุย

กลอน (คำลักษณนาม ลูก)