กลอน
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | กฺลอน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | glɔɔn |
ราชบัณฑิตยสภา | klon | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /klɔːn˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *klɔːnᴬ²; เทียบภาษาจีนเก่า 關 (OC *kroːn); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩖᩬᩁ (กลอร), ภาษาลาว ກອນ (กอน), ภาษาไทลื้อ ᦂᦸᧃ (กอ̂น), ภาษาไทใหญ่ ၵွၼ် (กอ̂น, “ไม้พาดหลังคา”), ภาษาพ่าเก ကွꩫ် (กอ̂น์, “ไม้พาดหลังคา”), ภาษาอาหม 𑜀𑜨𑜃𑜫 (กอ̂น์, “ไม้พาดหลังคา”), ภาษาจ้วง gyon, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gyon
คำนาม
[แก้ไข]กลอน (คำลักษณนาม ตัว หรือ อัน)
คำประสม
[แก้ไข]รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩖᩬᩁ (กลอร), ภาษาลาว ກອນ (กอน), ภาษาไทลื้อ ᦂᦸᧃ (กอ̂น)
คำนาม
[แก้ไข]กลอน (คำลักษณนาม บท)
- คำประพันธ์ประเภทหนึ่ง ไม่รวมกับประเภทโคลง กาพย์ ฉันท์
- เดิมเรียกคำเรียงที่มีสัมผัสทั่วไป จะเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ หรือร่าย ก็ตาม
- ชุมนุมตำรากลอน
คำประสม
[แก้ไข]รากศัพท์ 3
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]กลอน (คำลักษณนาม ลูก)
คำประสม
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตัว
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม อัน
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม บท
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- การร้องขอรากศัพท์ในรายการภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ลูก
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยโบราณ