กุฎี

ดูเพิ่ม: กฎ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कुटि (กุฏิ), จากภาษาบาลี กุฏิ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กุ-ดี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gù-dii
	ราชบัณฑิตยสภา	ku-di
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ku˨˩.diː˧/(สัมผัส)

คำนาม

กุฎี

1. (ศาสนาพุทธ) กระท่อมที่อยู่ของนักบวช เช่น พระภิกษุ
2. (ศาสนาพุทธ) เรือนหรือตึกสำหรับพระภิกษุสามเณรอยู่

คำเกี่ยวข้อง

คันธกุฎี พระคันธกุฎี

กุฎีจีน ฝรั่งกุฎีจีน

ดูเพิ่ม

• กุฏิ