สามเณร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สามเณรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เป็นไปได้ว่ายืมมาจากภาษาเขมรเก่า សាមណេរ (สามเณร), จากภาษาบาลี สามเณร

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สาม-มะ-เนนสา-มะ-เนน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎam-má-neensǎa-má-neen
ราชบัณฑิตยสภาsam-ma-nensa-ma-nen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saːm˩˩˦.ma˦˥.neːn˧/(สัมผัส)/saː˩˩˦.ma˦˥.neːn˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

สามเณร

  1. (ศาสนาพุทธ) ผู้ดำรงเพศอย่างภิกษุ แต่สมาทานศีล 10 ตามปกติมีอายุยังไม่ครบ 20 ปีบริบูรณ์, เรียกสั้นว่า เณร

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สมณ +‎ เณร (แทนศัพท์ อปจฺจ, โคตฺต, ปุตฺต); สามเณร เป็นโคตตตัทธิต; เทียบภาษาสันสกฤต श्रामणेर (ศฺรามเณร)

คำนาม[แก้ไข]

สามเณร ช.

  1. สามเณร

การผันรูป[แก้ไข]