ภิกษุ

ภาษาไทย[แก้ไข]

จากภาษาสันสกฤต भिक्षु (ภิกฺษุ, “ผู้ขอ”); เทียบภาษาบาลี ภิกฺขุ (“ผู้ขอ”)

การแบ่งพยางค์		พิก-สุ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pík-sù
	ราชบัณฑิตยสภา	phik-su
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pʰik̚˦˥.suʔ˨˩/^(ส)

ภิกษุ (คำลักษณนาม รูป หรือ องค์)