ภิกษุ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาสันสกฤต भिक्षु (ภิกฺษุ, “ผู้ขอ”); เทียบภาษาบาลี ภิกฺขุ (“ผู้ขอ”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | พิก-สุ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pík-sù |
| ราชบัณฑิตยสภา | phik-su | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰik̚˦˥.suʔ˨˩/ | |
คำนาม[แก้ไข]
ภิกษุ (คำลักษณนาม รูป หรือ องค์)
