ภิกษุณี

ภาษาไทย[แก้ไข]

จากภาษาสันสกฤต भिक्षुणी (ภิกฺษุณี, “ผู้ขอ”); เทียบภาษาบาลี ภิกฺขุนี (“ผู้ขอ”)

การแบ่งพยางค์		พิก-สุ-นี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pík-sù-nii
	ราชบัณฑิตยสภา	phik-su-ni
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pʰik̚˦˥.su˨˩.niː˧/

ภิกษุณี (คำลักษณนาม รูป หรือ องค์)