ภิกษุณี
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาสันสกฤต भिक्षुणी (ภิกฺษุณี, “ผู้ขอ”); เทียบภาษาบาลี ภิกฺขุนี (“ผู้ขอ”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พิก-สุ-นี | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pík-sù-nii |
ราชบัณฑิตยสภา | phik-su-ni | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰik̚˦˥.su˨˩.niː˧/(ส) |
คำนาม[แก้ไข]
ภิกษุณี (คำลักษณนาม รูป หรือ องค์)
คำพ้องความ[แก้ไข]
- ภิกษุ (ชาย)