สามเณรี

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สามเณร

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมโดยเรียนรู้จากภาษาบาลี สามเณรี

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สาม-มะ-เน-รีสา-มะ-เน-รี
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎam-má-nee-riisǎa-má-nee-rii
ราชบัณฑิตยสภาsam-ma-ne-risa-ma-ne-ri
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saːm˩˩˦.ma˦˥.neː˧.riː˧/(สัมผัส)/saː˩˩˦.ma˦˥.neː˧.riː˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

สามเณรี

  1. (ศาสนาพุทธ) ผู้ดำรงเพศอย่างภิกษุณี แต่สมาทานศีล 10 ตามปกติมีอายุยังไม่ครบ 20 ปีบริบูรณ์, ปัจจุบันไม่มีสืบวงศ์ในไทย

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สามเณร +‎ อี หรือ สมณ +‎ เณร +‎ อี; เทียบภาษาสันสกฤต श्रामणेरी (ศฺรามเณรี)

คำนาม[แก้ไข]

สามเณรี ญ.

  1. คู่ศัพท์เพศหญิงของ สามเณร: สามเณรี

การผันรูป[แก้ไข]