เขษียร
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต क्षीर (กฺษีร)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ขะ-เสียน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kà-sǐian |
ราชบัณฑิตยสภา | kha-sian | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰa˨˩.sia̯n˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เขษียร
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) อีกรูปหนึ่งของ กษีระ