เขษียร
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต क्षीर (กฺษีร)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ขะ-เสียน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kà-sǐian |
| ราชบัณฑิตยสภา | kha-sian | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰa˨˩.sia̯n˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เขษียร
- (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) อีกรูปหนึ่งของ กษีระ