กุกกุร
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कुक्कुर (กุกฺกุร) หรือ ภาษาบาลี กุกฺกุร
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] กุก-กุ-ระ- | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gùk-gù-rá- |
| ราชบัณฑิตยสภา | kuk-ku-ra- | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kuk̚˨˩.ku˨˩.ra˦˥./ | |
คำนาม[แก้ไข]
กุกกุร