ข้ามไปเนื้อหา

กัลยาณศีล

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต कल्याण (กลฺยาณ, ดี, งาม) + शील (ศีล, ความประพฤติที่ดี, ธรรมชาติ, ความงาม); เทียบภาษาบาลี กลฺยาณ (ดี, งาม) + สีล (ความประพฤติที่ดี)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
กัน-ละ-ยา-นะ-สีน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgan-lá-yaa-ná-sǐin
ราชบัณฑิตยสภาkan-la-ya-na-sin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kan˧.la˦˥.jaː˧.na˦˥.siːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

กัลยาณศีล

  1. ศีลที่ดีงาม, ศีลที่ควรปฏิบัติ, ความประพฤติเคยชินที่ดีงาม