𑜉𑜃𑜫

ภาษาอาหม

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɓaːnꟲ (“หมู่บ้าน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย บ้าน, ภาษาคำเมือง ᨷ᩶ᩤ᩠ᨶ (บ้าน), ภาษาลาว ບ້ານ (บ้าน), ภาษาไทลื้อ ᦢᦱᧃᧉ (บ้าน), ภาษาไทใหญ่ မၢၼ်ႈ (ม้าน) หรือ ဝၢၼ်ႈ (ว้าน), ภาษาจ้วง mbanj

รูปแบบอื่น

• 𑜈𑜃𑜫 (บน์)

คำนาม

𑜉𑜃𑜫 • (มน์)

1. หมู่บ้าน
2. บ้าน

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *manᴬ (“พืชมีหัวใช้เป็นอาหาร”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มัน, ภาษาลาว ມັນ (มัน), ภาษาไทลื้อ ᦙᧃ (มัน), ภาษาไทใหญ่ မၼ်း (มั๊น)

คำนาม

𑜉𑜃𑜫 • (มน์)

1. มัน (หัวของพืช)

รากศัพท์ 3

เทียบภาษาไทย มัน (“น้ำมัน, ไขมัน”)

คำนาม

𑜉𑜃𑜫 • (มน์)

1. น้ำมัน, ของเหลวที่เป็นมัน
2. ไขมัน

รากศัพท์ 4

คำนาม

𑜉𑜃𑜫 • (มน์)

1. ผลประโยชน์

รากศัพท์ 5

เทียบภาษาไทใหญ่ မၼ်ႈ (มั้น)

คำนาม

𑜉𑜃𑜫 • (มน์)

1. ฝ้าย, ผ้าฝ้าย

รากศัพท์ 6

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มั่น, ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨾᩢ᩶ᩁ (หมั้ร), ภาษาลาว ໝັ້ນ (หมั้น), ภาษาไทลื้อ ᦖᧃᧉ (หฺมั้น), ภาษาไทใหญ่ မၼ်ႈ (มั้น), ภาษาพ่าเก မꩫ် (มน์)

คำคุณศัพท์

𑜉𑜃𑜫 • (มน์)

1. แน่, แน่น
2. ถาวร

รากศัพท์ 7

เทียบภาษาไทใหญ่ မၢၼ်ႉ (ม๎าน)

คำคุณศัพท์

𑜉𑜃𑜫 • (มน์)

1. ซีด, เผือด

รากศัพท์ 8

เทียบภาษาไทใหญ่ မၼ်း (มั๊น), ภาษาไทย มัน (“สรรพนามเอกพจน์บุรุษที่สาม”)

คำสรรพนาม

𑜉𑜃𑜫 • (มน์)

1. มัน, เป็นสรรพนามเอกพจน์บุรุษที่สาม