ມັນ

ดูเพิ่ม: ມັ່ນ, ມິນ, ມີນ, ມຶນ, ມືນ, ມື່ນ, ມື້ນີ້, ມຸນິ, ມຸນີ, ມຸ່ນ, ມຸ້ນ, ມູນ, ມົນ, และ ມົ້ນ

ภาษาลาว

การออกเสียง

(เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [man˧˥]
(หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [man˩˨]
การแบ่งพยางค์: ມັນ
สัมผัส: -an

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *manᴬ (“พืชมีหัวใช้เป็นอาหาร”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มัน, ภาษาคำเมือง ᨾᩢ᩠ᨶ (มัน), ภาษาเขิน ᨾᩢ᩠ᨶ (มัน), ภาษาไทลื้อ ᦙᧃ (มัน), ภาษาไทใหญ่ မၼ်း (มั๊น), ภาษาไทใต้คง ᥛᥢᥰ (มั๊น), ภาษาอาหม 𑜉𑜃𑜫 (มน์)

คำนาม

ມັນ • (มัน)

มัน (หัวของพืช)

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใต้คง ᥛᥢᥰ (มั๊น)

คำนาม

ມັນ • (มัน)

มัน (ไขมัน)

คำคุณศัพท์

ມັນ • (มัน) (คำอาการนาม ຄວາມມັນ)

มัน

รากศัพท์ 3

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มัน, ภาษาไทดำ ꪣꪽ (มัน), ภาษาไทใหญ่ မၼ်း (มั๊น), ภาษาไทใต้คง ᥛᥢᥰ (มั๊น)

คำสรรพนาม

ມັນ • (มัน)

มัน (แทนคน สัตว์หรือสิ่งของ)

รากศัพท์ 4

ยืมมาจากภาษาฝรั่งเศส Malte

คำวิสามานยนาม

ມັນ • (มัน)

มอลตา