ມັນ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาลาว[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /man˧˦/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *manᴬ (“พืชมีหัวใช้เป็นอาหาร”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มัน, ภาษาคำเมือง ᨾᩢ᩠ᨶ (มัน), ภาษาเขิน ᨾᩢ᩠ᨶ (มัน), ภาษาไทลื้อ ᦙᧃ (มัน), ภาษาไทใหญ่ မၼ်း (มั๊น), ภาษาอาหม 𑜉𑜃𑜫 (มน์)
คำนาม[แก้ไข]
ມັນ • (มัน)
- มัน (หัวของพืช)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ມັນ • (มัน)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ມັນ • (มัน) (คำอาการนาม ຄວາມມັນ)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำสรรพนาม[แก้ไข]
ມັນ • (มัน)
- มัน (แทนคน สัตว์หรือสิ่งของ)
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
ມັນ • (มัน)