ມື່ນ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *m.lɯːlᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย มลื่น หรือ ลื่น, อีสาน มื่น, คำเมือง ᨾᩨ᩠᩵ᨶ (มื่น), เขิน ᨾᩨ᩠᩵ᨶ (มื่น), ไทลื้อ ᦙᦹᧃᧈ (มื่น), ไทดำ ꪣꪳ꪿ꪙ (มึ่น), ไทขาว ꪣꪳꪙꫀ, ไทใหญ่ မိုၼ်ႈ (มึ้น), อาหม 𑜉𑜢𑜤𑜃𑜫 (มึน์), แสก หมรื้น
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [mɯːn˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [mɯːn˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ມື່ນ
- สัมผัส: -ɯːn
- คำพ้องเสียง: ໝື່ນ (หมื่น) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)