ข้ามไปเนื้อหา

มื่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

มื่น (คำอาการนาม ก๋ารมื่น หรือ ก๋านมื่น)

  1. (อกรรม) รูปแบบอื่นของ ᨾᩨ᩠᩵ᨶ (มื‍่น)

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

มื่น (คำอาการนาม กำมื่น หรือ ความมื่น)

  1. รูปแบบอื่นของ ᨾᩨ᩠᩵ᨶ (มื‍่น)

ภาษาปักษ์ใต้

[แก้ไข]

เลข

[แก้ไข]

มื่น

  1. (หนึ่ง) หมื่น

ภาษาอีสาน

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *m.lɯːlᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย มลื่น หรือ ลื่น, ลาว ມື່ນ (มื่น), คำเมือง ᨾᩨ᩠᩵ᨶ (มื‍่น), เขิน ᨾᩨ᩠᩵ᨶ (มื‍่น), ไทลื้อ ᦙᦹᧃᧈ (มื่น), ไทใหญ่ မိုၼ်ႈ (มึ้น), อาหม 𑜉𑜢𑜤𑜃𑜫 (มึน์), แสก หมรื้น

คำกริยา

[แก้ไข]

มื่น (คำอาการนาม การมื่น)

  1. (อกรรม) ลื่น

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

มื่น (คำอาการนาม ความมื่น)

  1. ลื่น