มื่น
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
มื่น (คำอาการนาม ก๋ารมื่น หรือ ก๋านมื่น)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
มื่น (คำอาการนาม กำมื่น หรือ ความมื่น)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨾᩨ᩠᩵ᨶ (มื่น)
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *m.lɯːlᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มลื่น หรือ ลื่น, ภาษาลาว ມື່ນ (มื่น), ภาษาคำเมือง ᨾᩨ᩠᩵ᨶ (มื่น), ภาษาเขิน ᨾᩨ᩠᩵ᨶ (มื่น), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧃᧈ (มื่น), ภาษาไทใหญ่ မိုၼ်ႈ (มึ้น), ภาษาอาหม 𑜉𑜢𑜤𑜃𑜫 (มึน์), ภาษาแสก หมรื้น
คำกริยา[แก้ไข]
มื่น (อาการนาม การมื่น)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
มื่น (อาการนาม ความมื่น)