มืน
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɯːn˧˧/
คำกริยา
[แก้ไข]มืน (คำอาการนาม ก๋ารมืน หรือ ก๋านมืน)
ภาษาอีสาน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ມືນ (มืน), ภาษาคำเมือง ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน), ภาษาเขิน ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧃ (มืน), ภาษาไทใหญ่ မိုၼ်း (มึ๊น)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (ขอนแก่น) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɯːn˧˦˩/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: มื่นสูง-ตก (ประมาณ)
คำกริยา
[แก้ไข]มืน (คำอาการนาม การมืน)