ᨾᩨ᩠ᨶ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɯːn˧˧/
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับไทย ลืม, ลาว ມືນ (มืน), อีสาน มืน, คำเมือง ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน), ไทลื้อ ᦙᦹᧃ (มืน), ไทใหญ่ မိုၼ်း (มึ๊น)
คำกริยา
[แก้ไข]ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨾᩨ᩠ᨶ)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨾᩮᩥ᩠ᨶ (เมิน), ไทลื้อ ᦙᦹᧃ (มืน), ไทใหญ่ မိုၼ်း (มึ๊น)
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨾᩨ᩠ᨶ)
คำพ้องความ
[แก้ไข]นาน
- ᩉᩨ᩠ᨦ (หืง)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (ถอดอักษรและถอดเสียง) มืน
รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับไทย ลืม, ลาว ມືນ (มืน), อีสาน มืน, เขิน ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน), ไทลื้อ ᦙᦹᧃ (มืน), ไทใหญ่ မိုၼ်း (มึ๊น)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /mɯːn˧˧/
คำกริยา
[แก้ไข]ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨾᩨ᩠ᨶ)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาภาษาเขิน
- คำสกรรมกริยาภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีตัวอย่างการใช้