ᨾᩨ᩠ᨶ

ภาษาเขิน

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /mɯːn˧˧/

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลืม, ภาษาลาว ມືນ (มืน), ภาษาอีสาน มืน, ภาษาคำเมือง ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧃ (มืน), ภาษาไทใหญ่ မိုၼ်း (มึ๊น)

คำกริยา

ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨾᩨ᩠ᨶ)

1. (สกรรม) เปิด, อ้า (ใช้แก่ตา)

   ᨾᩨ᩠ᨶᨲᩣ

   มืนตา

   ลืมตา

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨾᩮᩥ᩠ᨶ (เมิน), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧃ (มืน), ภาษาไทใหญ่ မိုၼ်း (มึ๊น)

คำกริยาวิเศษณ์

ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨾᩨ᩠ᨶ)

1. นาน

คำพ้องความ

นาน

• ᩉᩨ᩠ᨦ (หืง)

 

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษรและถอดเสียง) มืน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลืม, ภาษาลาว ມືນ (มืน), ภาษาอีสาน มืน, ภาษาเขิน ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧃ (มืน), ภาษาไทใหญ่ မိုၼ်း (มึ๊น)

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /mɯːn˧˧/

คำกริยา

ᨾᩨ᩠ᨶ (มืน) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨾᩨ᩠ᨶ)

1. (สกรรม) เปิด, อ้า (ใช้แก่ตา)

   ᨾᩨ᩠ᨶᨲᩣ

   มืนตา

   ลืมตา