บริคณห์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี ปริคฺคหณ; เทียบภาษาสันสกฤต परिघ (ปริฆ, บ้าน, สิ่งกีดขวาง, การล้อมรอบ) หรือ परिगणन (ปริคณน, การประมาณค่า, การคาดคะเน)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์บอ-ริ-คน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbɔɔ-rí-kon
ราชบัณฑิตยสภาbo-ri-khon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bɔː˧.ri˦˥.kʰon˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

บริคณห์

  1. (ภาษาหนังสือ) เรือน
  2. คำที่แน่นอน, สิ่งที่ถูกต้องแล้ว
  3. ความกำหนดถือเอา, ความยึดถือ, การจับ

คำกริยา[แก้ไข]

บริคณห์ (คำอาการนาม การบริคณห์)

  1. (ภาษาหนังสือ) นับ, คะเน, ประมวล

คำประสม[แก้ไข]