ผม
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ผม | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pǒm |
ราชบัณฑิตยสภา | phom | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰom˩˩˦/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *prɤmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨹᩫ᩠ᨾ (ผ็ม), ภาษาลาว ຜົມ (ผ็ม), ภาษาไทลื้อ ᦕᦳᧄ (ผุม), ภาษาไทใหญ่ ၽူမ် (ผูม), ภาษาอาหม 𑜇𑜤𑜪 (ผุํ), ภาษาปักษ์ใต้ พ่ม, ภาษาจ้วง byoem, Shangsi Zhuang pʰomᴬ¹, ภาษาแสก ผรั่ม
คำนาม
[แก้ไข]ผม (คำลักษณนาม เส้น)
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ดูที่ อรรถาภิธาน:ผม
การใช้
[แก้ไข]บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เผ้า เป็น ผมเผ้า หรือ เผ้าผม
คำประสม
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ขนที่ขึ้นอยู่บนศีรษะ
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ตัดมาจาก กระผม
คำสรรพนาม
[แก้ไข]ผม
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ดูที่ อรรถาภิธาน:ฉัน
คำประสม
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pʰom˨˦/
คำนาม
[แก้ไข]ผม
- อีกรูปหนึ่งของ ᨹᩫ᩠ᨾ (ผ็ม)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/om
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม เส้น
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- อังกฤษ translations
- คำสรรพนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สุภาพ
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นทางการ
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย