อภิ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अभि- (อภิ-) หรือภาษาบาลี อภิ-

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		[เสียงสมาส] อะ-พิ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	à-pí-
	ราชบัณฑิตยสภา	a-phi-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔa˨˩.pʰi˦˥./

คำคุณศัพท์

อภิ

1. ยิ่ง, วิเศษ, เหนือ

   อภิรมย์

   ยินดียิ่ง

   อภิญญาณ

   ความรู้วิเศษ

   อภิมนุษย์

   มนุษย์ที่เหนือมนุษย์ทั้งหลาย