อ่าง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʔaːŋᴮ¹, จากภาษาไทดั้งเดิม *ʔaːŋᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง 盎 (MC 'angX|'angH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩋ᩵ᩣ᩠ᨦ (อ่าง), ภาษาลาว ອ່າງ (อ่าง), ภาษาไทดำ ꪮ꪿ꪱꪉ (อ่าง), ภาษาไทใหญ่ ဢၢင်ႇ (อ่าง), ภาษาไทใต้คง ᥟᥣᥒᥱ (อ่าง), ภาษาอาหม 𑜒𑜂𑜫 (อง์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง angq, ภาษาจ้วง angq
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | อ่าง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | àang |
| ราชบัณฑิตยสภา | ang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔaːŋ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]อ่าง
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]อ่าง
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย