ꪹꪠꪷ꫁ꪉ
ภาษาไทดำ[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- ꪹꪠꪷꪉꫂ (เฝํง2)
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 蜂 (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ผึ้ง, ภาษาลาว ເຜິ້ງ (เผิ้ง) หรือ ເຜີ້ງ (เผี้ง), ภาษาไทลื้อ ᦕᦹᧂᧉ (ผื้ง), ภาษาไทใหญ่ ၽိုင်ႈ (ผึ้ง), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜂𑜫 (ผึง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [fəŋ˨˩ˀ]
- การแบ่งพยางค์: ꪹꪠꪷ꫁ꪉ
- สัมผัส: -əŋ
คำนาม[แก้ไข]
ꪹꪠꪷ꫁ꪉ (เฝํ้ง)