पुत्री

ภาษาสันสกฤต

รากศัพท์

จากपुत्र (ปุตฺร, “son”) +‎ -ई (-อี, feminine suffix).

คำนาม

पुत्री • (ปุตฺรี) ญ.

1. ลูกสาว

การผันรูป

Feminine ī-stem declension of पुत्री
กรรตุการกเอกพจน์	पुत्री (ปุตฺรี)
สัมพันธการกเอกพจน์	पुत्र्याः (ปุตฺรฺยาห์)
	เอกพจน์	ทวิพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก	पुत्री (ปุตฺรี)	पुत्र्यौ (ปุตฺรฺเยา)	पुत्र्यः (ปุตฺรฺยห์)
สัมโพธนการก	पुत्रि (ปุตฺริ)	पुत्र्यौ (ปุตฺรฺเยา)	पुत्र्यः (ปุตฺรฺยห์)
กรรมการก	पुत्रीम् (ปุตฺรีมฺ)	पुत्र्यौ (ปุตฺรฺเยา)	पुत्रीः (ปุตฺรีห์)
กรณการก	पुत्र्या (ปุตฺรฺยา)	पुत्रीभ्याम् (ปุตฺรีภฺยามฺ)	पुत्रीभिः (ปุตฺรีภิห์)
สัมปทานการก	पुत्र्यै (ปุตฺรฺไย)	पुत्रीभ्याम् (ปุตฺรีภฺยามฺ)	पुत्रीभ्यः (ปุตฺรีภฺยห์)
อปาทานการก	पुत्र्याः (ปุตฺรฺยาห์)	पुत्रीभ्याम् (ปุตฺรีภฺยามฺ)	पुत्रीभ्यः (ปุตฺรีภฺยห์)
สัมพันธการก	पुत्र्याः (ปุตฺรฺยาห์)	पुत्र्योः (ปุตฺรฺโยห์)	पुत्रीनाम् (ปุตฺรีนามฺ)
อธิกรณการก	पुत्र्याम् (ปุตฺรฺยามฺ)	पुत्र्योः (ปุตฺรฺโยห์)	पुत्रीषु (ปุตฺรีษุ)

คำเกี่ยวข้อง

• पुत्र (ปุตฺร)
• पौत्र (เปาตฺร)

คำสืบทอด

• ปัญจาบ: ਪੁੱਤਰੀ (ปุตฺตรี)
• → ฮินดูสตานี:
  • ฮินดี: पुत्री (ปุตฺรี)
  • อูรดู: پتری‎ (putrī)
• → เบงกอล: পুত্রী (ปุตฺรี)
• → เขมร: បុត្រី (บุตฺรี)
• → มลยาฬัม: പുത്രി (ปุตฺริ)
• → มาเลเซีย: puteri
  • อินโดนีเซีย: putri
• → เตลูกู: పుత్రిక ญ. (ปุตฺริก)
• → ไทย: บุตรี

ภาษาฮินดี

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต पुत्री (ปุตฺรี)

การออกเสียง

• (เดลี) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pʊt̪.ɾiː/

คำนาม

पुत्री (ปุตฺรี) ญ. (เพศชาย पुत्र, การสะกดภาษาอูรดู پتری‎)

1. ลูกสาว

การผันรูป

การผันรูปของ पुत्री (fem ī-stem)

	เอกพจน์	พหูพจน์
การกตรง	पुत्री ปุตฺรี	पुत्रियाँ ปุตฺริยาํ์
การกอ้อม	पुत्री ปุตฺรี	पुत्रियों ปุตฺริโยํ
สัมโพธนการก	पुत्री ปุตฺรี	पुत्रियो ปุตฺริโย

คำพ้องความ

• बेटी (เพฏี)
• लड़की (ลฑ̱กี)

อ้างอิง

• Bahri, Hardev (1989), “पुत्री”, in Siksarthi Hindi-Angrejhi Sabdakosa [Learners' Hindi-English Dictionary], Delhi: Rajpal & Sons.
• McGregor, Ronald Stuart (1993), “पुत्री”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press