กทา
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
กิํ + ทา (“แทนสัตตมีวิภัตติ ลงในกาล, อัพยย, แทนศัพท์ กาล และ ทิวส, กาลสัตตมี”); กทา เป็นกาลตัทธิต หรือ อัพยยตัทธิต หรือ ทิวสตัทธิต
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
นิบาต[แก้ไข]
กทา
- ในวันไหน, ในกาลไหน
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
กทา
- ในกาลไหน
คำสรรพนาม[แก้ไข]
กทา
- (กทา/กสฺมิํ ทิวสสฺมิํ/กาลสฺมิํ/กาเล, invariable, indeclinable) อธิกรณการก เอกพจน์ของ กิํ
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
กทา