กวยจี๊

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 瓜子／瓜子 (koe-chí)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กวย-จี๊
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	guai-jíi
	ราชบัณฑิตยสภา	kuai-chi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kua̯j˧.t͡ɕiː˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

กวยจี๊

1. (ภาษาปาก) เมล็ดแตงโมต้มแล้วตากให้แห้ง ใช้ขบเคี้ยว