ขีณตา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาบาลี[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ขีณ +‎ ตา (แทนศัพท์นามนาม ภาว) หรือ ขี +‎ (กิริยากิตก์) +‎ ตา; ขีณตา เป็นภาวตัทธิต

คำนาม[แก้ไข]

ขีณตา ญ.

  1. ความสิ้นไป, ความหมดไป

การผันรูป[แก้ไข]

ดูเพิ่ม[แก้ไข]