ขู่
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ขู่, ภาษาลาว ຂູ່ (ขู่), ภาษาคำเมือง ᨡᩪ᩵ (ขู่), ภาษาเขิน ᨡᩪ᩵ (ขู่)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ขู่ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kùu |
ราชบัณฑิตยสภา | khu | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰuː˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ขู่ (คำอาการนาม การขู่)
คำประสม[แก้ไข]
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
แสดงอาการให้อีกฝ่ายเกรงกลัว
ภาษาคำเมือง[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /xuː˨˩/
คำกริยา[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/uː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- อังกฤษ translations
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ภาษาคำเมือง terms with redundant head parameter
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง