จี

ดูเพิ่ม: จ, จ., จิ, จิ๋, จี่, จี้, จี๋, จุ, จุ๊, จุ๋, จู, จู่, จู๊, จู๋, จฺู, และ จ่

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jii
	ราชบัณฑิตยสภา	chi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕiː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຈີ (จี), ภาษาคำเมือง ᨧᩦ (จี), ภาษาเขิน ᨧᩦ (จี), ภาษาไทลื้อ ᦈᦲ (จี)

คำคุณศัพท์

จี

1. (ร้อยกรอง) ตูม, พายัพว่า จี๋

   สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กล้ำ

   (ทวาทศมาส)

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ gee (จี, “ชื่อเรียกอักษร G”)

คำนาม

จี

1. อักษรละติน G/g

ดูเพิ่ม

• (อักษรละตินพื้นฐาน):  เอ  บี  ซี  ดี  อี  เอฟ  จี  เอช/เฮช  ไอ  เจ  เค  แอล  เอ็ม  เอ็น  โอ  พี  คิว  อาร์  เอส  ที  ยู  วี  ดับเบิลยู/ดับบลิว  เอกซ์/เอ็กซ์  วาย  แซด/ซี