ชุม

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ชม, ชม., ชิม, ชี้ม, ชุ่ม, และ ชูม

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ซุม, ภาษาลาว ຊຸມ (ซุม), ภาษาคำเมือง ᨩᩩᨾ (ชุม), ภาษาเขิน ᨩᩩᨾ (ชุม), ภาษาไทลื้อ ᦋᦳᧄ (ชุม), ภาษาไทดำ ꪏꪴꪣ (ซุม), ภาษาไทใหญ่ ၸုမ်း (จุ๊ม), ภาษาเขมร ជុំ (ชุํ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ชุม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchum
ราชบัณฑิตยสภาchum
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰum˧/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

ชุม (คำอาการนาม การชุม หรือ ความชุม)

  1. มารวมกัน
    เตรียบต้งงโชมโรมราชา ชุมทับพลับพลา แลร้งงยงงฝั่งสระสนาน
    (สรรพสิทธิ์)
  2. ดาษดื่น, มีมาก
    ขโมยชุม
    ยุงชุม