ช่วงใช้
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทใหญ่ သုင်း (สุ๊ง, “ใช้”) + ภาษาไทย ใช้
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ช่วง-ไช้ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chûuang-chái |
ราชบัณฑิตยสภา | chuang-chai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰua̯ŋ˥˩.t͡ɕʰaj˦˥/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
ช่วงใช้ (คำอาการนาม การช่วงใช้)
- รับใช้
- เป็นข้าช่วงใช้