ดุษิต
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต तुषित (ตุษิต); เทียบภาษาบาลี ตุสิต
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ดุ-สิด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dù-sìt |
ราชบัณฑิตยสภา | du-sit | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /du˨˩.sit̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ดุสิต |
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
ดุษิต