ตาว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ต้าว และ ต๋าว

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ตาว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdtaao
ราชบัณฑิตยสภาtao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/taːw˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

เทียบภาษาจีนยุคกลาง (MC taw); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຕາວ (ตาว), ภาษาไทใหญ่ တၢဝ် (ตาว), ภาษาอาหม 𑜄𑜧 (ตว์)

คำนาม[แก้ไข]

ตาว

  1. (โบราณ) ดาบ, มีดยาว (คำลักษณนาม เล่ม)

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ตาว

  1. ชื่อพืชชนิด Arenga pinnata (Wurmb) Merr. ผลเหมือนลูกตาล ย่อส่วนออกเป็นทะลายคล้ายหมาก มีเมล็ดย่อยข้างใน 3 เมล็ด เนื้อในเมล็ดอ่อนเรียกว่า ลูกชิดหรือลูกตาว

ดูเพิ่ม[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ตาว

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨲᩣ᩠ᩅ (ตาว)

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ตาว

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨲᩣ᩠ᩅ (ตาว)

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ตาว (คำอาการนาม ก๋ารตาว หรือ ก๋านตาว)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨴᩤ᩠ᩅ (ทาว)

อ้างอิง[แก้ไข]

  • พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.