บรม

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต परम (ปรม, สูงสุด, ยอดเยี่ยมที่สุด, ดีที่สุด, เหนือกว่า) หรือภาษาบาลี ปรม, จากภาษาสันสกฤต पर (ปร)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์บอ-รม[เสียงสมาส]
บอ-รม-มะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbɔɔ-rombɔɔ-rom-má-
ราชบัณฑิตยสภาbo-rombo-rom-ma-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bɔː˧.rom˧/(สัมผัส)/bɔː˧.rom˧.ma˦˥./

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

บรม

  1. (ภาษาหนังสือ) อย่างยิ่ง, ที่สุด
    คำพ้องความ: ปรม

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

บรม

  1. (ภาษาปาก) อย่างที่สุด
    ง่วงบรม
    บรมหิว