บรม
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต परम (ปรม, “สูงสุด, ยอดเยี่ยมที่สุด, ดีที่สุด, เหนือกว่า”) หรือภาษาบาลี ปรม, จากภาษาสันสกฤต पर (ปร)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | บอ-รม | [เสียงสมาส] บอ-รม-มะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bɔɔ-rom | bɔɔ-rom-má- |
ราชบัณฑิตยสภา | bo-rom | bo-rom-ma- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bɔː˧.rom˧/(สัมผัส) | /bɔː˧.rom˧.ma˦˥./ |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
บรม
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
บรม
- (ภาษาปาก) อย่างที่สุด
- ง่วงบรม
- บรมหิว
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/om
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 3 พยางค์
- อุปสรรคภาษาไทย
- คำหลักภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาหนังสือ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก