บลัฟ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: บลั๊ฟ

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ bluff

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์บฺลั๊บบฺลั๊ฟ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงblápbláf
ราชบัณฑิตยสภาblapblaf
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/blap̚˦˥/(สัมผัส)/blaf˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

บลัฟ (คำอาการนาม การบลัฟ)

  1. (ภาษาปาก) ข่ม, คุยข่ม
    เพื่อน ๆ ที่ทำงานไม่ค่อยชอบเธอ เพราะชอบบลัฟคนอื่นอยู่เรื่อย