ประกฤติ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต प्रकृति (ปฺรกฺฤติ); เทียบบาลี ปกติ
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปฺระ-กฺริด | ปฺระ-กฺริ-ติ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-grìt | bprà-grì-dtì |
| ราชบัณฑิตยสภา | pra-krit | pra-kri-ti | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.krit̚˨˩/(สัมผัส) | /pra˨˩.kri˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ประกฤต | ||
คำนาม
[แก้ไข]ประกฤติ
- (ภาษาหนังสือ) มูลเดิม, ที่เกิด, รากเหง้า
- (ภาษาหนังสือ) ความเป็นไปตามธรรมดา, ความเป็นไปตามปรกติ, ลักษณะ
- (ภาษาหนังสือ) กฎ, เกณฑ์, แบบเดิม