ประกฤติ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต प्रकृति (ปฺรกฺฤติ); เทียบภาษาบาลี ปกติ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ปฺระ-กฺริดปฺระ-กฺริ-ติ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbprà-grìtbprà-grì-dtì
ราชบัณฑิตยสภาpra-kritpra-kri-ti
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pra˨˩.krit̚˨˩/(สัมผัส)/pra˨˩.kri˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงประกฤต

คำนาม[แก้ไข]

ประกฤติ

  1. (ภาษาหนังสือ) มูลเดิม, ที่เกิด, รากเหง้า
  2. (ภาษาหนังสือ) ความเป็นไปตามธรรมดา, ความเป็นไปตามปรกติ, ลักษณะ
  3. (ภาษาหนังสือ) กฎ, เกณฑ์, แบบเดิม