ปิด
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เทียบภาษาจีนเก่า 閉 (OC *piːds, *piːd), ภาษาพม่า ပိတ် (ปิต์), ภาษาเขมร បិទ (บิท), ภาษาเขมรเหนือ เบฺิ็ด, ภาษาลาว ປິດ (ปิด), ภาษาปักษ์ใต้ ปิ๋ด, ภาษาไทใหญ่ ပိတ်ႉ (ปิ๎ต) หรือ ပိၵ်ႉ (ปิ๎ก)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ปิด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpìt |
| ราชบัณฑิตยสภา | pit | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pit̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
ปิด (คำอาการนาม การปิด)
- กันหรือกั้นไว้ไม่ให้เผยออก
- คำตรงข้าม: เปิด
- ปิดฝาหม้อ
- กันหรือกั้นไว้ให้เข้าออกไม่ได้
- ติด (ใช้กับสิ่งของบางสิ่ง)
- หยุดทำการ (ใช้กับสถานที่ทำงาน)
- ทำให้หยุดทำงาน (ใช้กับอุปกรณ์ไฟฟ้า)
- ไม่เปิดเผย