ปึกแผ่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ปึก +‎ แผ่น

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ปึก-แผ็่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpʉ̀k-pɛ̀n
ราชบัณฑิตยสภาpuek-phaen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pɯk̚˨˩.pʰɛn˨˩/(สัมผัส)

คุณศัพท์[แก้ไข]

ปึกแผ่น (คำอาการนาม ความเป็นปึกแผ่น)

  1. ที่ตั้งอยู่ด้วยความมั่นคง, มีหลักฐานมั่นคง
    ร่วมกันสร้างชาติให้เป็นปึกแผ่น