ผณิน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต फणिन् (ผณินฺ); เทียบภาษาบาลี ผณิ
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ผะ-นิน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pà-nin |
ราชบัณฑิตยสภา | pha-nin | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˨˩.nin˧/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ผณิน