พระองค์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

พระ +‎ องค์.

เทียบภาษาเขมร ព្រះអង្គ (พฺระองฺค), ภาษาลาว ພຣະອົງ (พระอ็ง).

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พฺระ-อง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงprá-ong
ราชบัณฑิตยสภาphra-ong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰra˦˥.ʔoŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

พระองค์

  1. (ราชาศัพท์) ตัว
    รู้สึกพระองค์
    เผลอพระองค์
  2. ลักษณนาม ใช้แก่พระพุทธเจ้า เทพผู้เป็นใหญ่ พระเจ้าแผ่นดิน พระราชวงศ์ตั้งแต่ ชั้นพระองค์เจ้าขึ้นไป และสมเด็จพระสังฆราช

คำสรรพนาม[แก้ไข]

พระองค์

  1. (ราชาศัพท์) สรรพนามบุรุษที่ ๓ ใช้แก่พระเจ้าแผ่นดิน พระราชวงศ์ตั้งแต่ชั้นพระองค์เจ้าขึ้นไป และสมเด็จพระสังฆราช
    พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช พระองค์เป็น ปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์จักรี