พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

พลั้งปาก +‎ เสีย +‎ ศีล +‎ พลั้ง +‎ ตีน +‎ ตก +‎ ต้นไม้

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พฺลั้ง-ปาก-เสีย-สีน-พฺลั้ง-ตีน-ตก-ต้น-ม้าย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpláng-bpàak-sǐia-sǐin-pláng-dtiin-dtòk-dtôn-máai
ราชบัณฑิตยสภาphlang-pak-sia-sin-phlang-tin-tok-ton-mai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰlaŋ˦˥.paːk̚˨˩.sia̯˩˩˦.siːn˩˩˦.pʰlaŋ˦˥.tiːn˧.tok̚˨˩.ton˥˩.maːj˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

พลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้ (คำอาการนาม การพลั้งปากเสียศีล พลั้งตีนตกต้นไม้)

  1. (สำนวน, อกรรม) พูดหรือทำอะไรไม่ระมัดระวัง ย่อมเกิดความเสียหาย

คำพ้องความ[แก้ไข]