พหุ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• พหู

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาบาลี พหุ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		[เสียงสมาส] พะ-หุ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pá-hù-
	ราชบัณฑิตยสภา	pha-hu-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰa˦˥.hu˨˩./

คำคุณศัพท์

พหุ

1. (ภาษาหนังสือ) มาก, หลาย

ภาษาบาลี

รากศัพท์

พหฺ +‎ อุ

รูปแบบอื่น

เขียนด้วยอักษรอื่น

• (อักษรละติน) bahu
• (อักษรพราหมี) 𑀩𑀳𑀼 (พหุ)
• (อักษรเทวนาครี) बहु (พหุ)
• (อักษรเบงกอล) বহু (พหุ)
• (อักษรสิงหล) බහු (พหุ)
• (อักษรพม่า) ဗဟု (พหุ) หรือ ၿႁု (พหุ)
• (อักษรไทย) พะหุ
• (อักษรไทธรรม) ᨻᩉᩩ (พหุ)
• (อักษรลาว) ພຫຸ (พหุ) หรือ ພະຫຸ (พะหุ)
• (อักษรเขมร) ពហុ (พหุ)
• (อักษรจักมา)

คำคุณศัพท์

พหุ

1. หลาย, มาก

การผันรูป

แจกตามแบบ ครุ

ตารางการผันรูปของ "พหุ" (เพศชาย)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	พหุ	พหโว หรือ พหู
กรรมการก (ทุติยา)	พหุํ	พหโว หรือ พหู
กรณการก (ตติยา)	พหุนา	พหูหิ หรือ พหูภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	พหุสฺส หรือ พหุโน	พหูนํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	พหุสฺมา หรือ พหุมฺหา	พหูหิ หรือ พหูภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	พหุสฺส หรือ พหุโน	พหูนํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	พหุสฺมิํ หรือ พหุมฺหิ	พหูสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	พหุ	พหเว หรือ พหโว

แจกตามแบบ นารี (พหุ + -อินี)

ตารางการผันรูปของ "พหุนี" (เพศหญิง)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	พหุนี	พหุนิโย หรือ พหุนี
กรรมการก (ทุติยา)	พหุนิํ หรือ พหุนิยํ	พหุนิโย หรือ พหุนี
กรณการก (ตติยา)	พหุนิยา	พหุนีหิ หรือ พหุนีภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	พหุนิยา	พหุนีนํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	พหุนิยา	พหุนีหิ หรือ พหุนีภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	พหุนิยา	พหุนีนํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	พหุนิยา หรือ พหุนิยํ	พหุนีสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	พหุนิ	พหุนิโย หรือ พหุนี

แจกตามแบบ วตฺถุ

ตารางการผันรูปของ "พหุ" (เพศกลาง)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	พหุ	พหูนิ หรือ พหู
กรรมการก (ทุติยา)	พหุํ	พหูนิ หรือ พหู
กรณการก (ตติยา)	พหุนา	พหูหิ หรือ พหูภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	พหุสฺส หรือ พหุโน	พหูนํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	พหุสฺมา หรือ พหุมฺหา	พหูหิ หรือ พหูภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	พหุสฺส หรือ พหุโน	พหูนํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	พหุสฺมิํ หรือ พหุมฺหิ	พหูสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	พหุ	พหูนิ หรือ พหู