วิภัตติ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี วิภตฺติ (“การแบ่ง, การแจก, การจำแนก”), จากภาษาสันสกฤต विभक्ति (วิภกฺติ)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | วิ-พัด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wí-pát |
| ราชบัณฑิตยสภา | wi-phat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wi˦˥.pʰat̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
วิภัตติ
- (ภาษาหนังสือ) การแบ่ง, การจัดเป็นพวก, การจำแนก
- (ไวยากรณ์) ประเภทคำในภาษาบาลีเป็นต้นที่แปลงท้ายคำแล้วเพื่อบอกการกหรือกาล