ศุกร
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต शुक्र (ศุกฺร, “ขาว, สว่าง”); เทียบภาษาบาลี สุกฺก (“ขาว, สว่าง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] สุก-กฺระ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sùk-grà- |
ราชบัณฑิตยสภา | suk-kra- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /suk̚˨˩.kra˨˩./ |
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ศุกร-