อนุชา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี อนุช (“ผู้เกิดภายหลัง”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | อะ-นุ-ชา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | à-nú-chaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | a-nu-cha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔa˨˩.nu˦˥.t͡ɕʰaː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
อนุชา
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
ภาษาบาลี[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม[แก้ไข]
อนุชา
- พหูพจน์ กรรตุการกของ อนุช
- พหูพจน์ สัมโพธนการกของ อนุช
- เอกพจน์ สัมปทานการกของ อนุช