แอะ

ภาษาไทย

รากศัพท์

เลียนเสียงธรรมชาติ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แอะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	ɛ̀
	ราชบัณฑิตยสภา	ae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔɛʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

แอะ

1. (ภาษาปาก) เสียงที่จะพูดหรือร้องออกมา แต่ไม่ได้พูด ไม่ได้ร้อง

   ไม่มีใครพูดอะไรสักแอะ

   ไม่ร้องไห้สักแอะ