ເຜິ້ງ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ເຜີ້ງ

ภาษาลาว[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง (MC phjowng); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ผึ้ง, ภาษาอีสาน เผิ้ง, ภาษาคำเมือง ᨹᩮᩥ᩠᩶ᨦ (เผิ้ง), ภาษาเขิน ᨹᩨ᩠᩶ᨦ (ผื้ง), ภาษาไทลื้อ ᦕᦹᧂᧉ (ผื้ง), ภาษาไทดำ ꪠꪳ꫁ꪉ (ฝึ้ง), ภาษาไทขาว ꪞꪳꪉꫂ, ภาษาไทใหญ่ ၽိုင်ႈ (ผึ้ง), ภาษาไทใต้คง ᥚᥪᥒᥲ (ผื้ง), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜂𑜫 (ผึง์)

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ເຜິ້ງ (เผิ้ง) (คำลักษณนาม ໂຕ)

  1. ผึ้ง