ႁွင်ႉ
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *rɔːŋꟲ⁴; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ร้อง, ภาษาคำเมือง ᩁᩬ᩶ᨦ (รอ้ง), ภาษาอีสาน ฮ้อง, ภาษาลาว ຮ້ອງ (ฮ้อง), ภาษาไทลื้อ ᦣᦸᧂᧉ (ฮ้อ̂ง), ภาษาไทดำ ꪭ꫁ꪮꪉ (ฮ้อง), ภาษาพ่าเก ꩭွင် (หอ̂ง์), ภาษาอาหม 𑜍𑜨𑜂𑜫 (รอ̂ง์), ภาษาจ้วง rongx
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /hɔŋ˦˨ˀ/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ห้อง/
- สัมผัส: -ɔŋ
- ฮ่อง (โทสั้น) (เสียงสั้น)
คำกริยา[แก้ไข]
ႁွင်ႉ • (ห๎อ̂ง) (คำอาการนาม လွင်ႈႁွင်ႉ)